unsere sprache :: museumsgeschichte :: museum heute :: backes :: fotos ::

Heimatfest 2007 :: 900-jahr-feier :: impressum :: home ::

 
Mörsdorf
    Hunsrück


 

 
   
 
      Te
 
    
 
   

Damit alte Mörsdorfer Wörter und Ausdrücke nicht aussterben,
und unsere Muttersprache der Nachwelt erhalten bleibt.


Peter Färber hat alte Mörsdorfer Wörter gesammelt, die hier
zum Nachlesen zusammengestellt wurden. Das Wörterbuch wird
laufend ergänzt.

hier gehts zum  
Mörsdorfer Wörterbuch


    


Dat ä Wort en Measchdorf gefällt us dabest.
et es meggalesch schieh
(von Hermann Etges - neu aufgelegt von Werner Platten)

drimm halle mia dodronn och allezäit fest:

batt det wieha bie wieh, et det meggalesch wieh,
batt es schiena bie schie, et es meggalesch schieh,
batt es hieha bie huh, et es meggalesch huh
mia säi fruha bie fruh, mia säi meggalesch fruh.

Bäi us sät ma statt Hose, gans änfach bluß Box
un Asoziales datt es häi Gesocks
bäi us sät ma Perpel, en Lahr häst et Scherm
un die Bouare finne monchmol net richdech dä Tärm.

Besawelt es äna, dä schunn ziemlech dräckech,
en Dappes dä anna, dä su besjä gäckech,
en Kläna, datt es häi bäi us halt en Dotz,
un monchmol wäs ma net mie bo har es un hotz.

En Krolles es äna, met Locke om Kopp,
en Kreisel, datt es häi en Measchdorf en Dopp,
en Dutzera es äna dä imma kä Zäit,
un kräcksä do mäßtens die halfkranke Läit.

Häi werd net gewildert, bäi us det ma strebbe,
äwwa bluß, wenn’s dä näist mie hoss fia ent Deppe,
en ganz stäile Berg, dä es bäi us gäh,
un frät, sät ma fia alles batt es ziemlech zäh.

Ouserde det äna däet träift ziemlech arresch,
bäi der Säi unnaschäd ma zweschesch Muck un em Barresch,
en die Stann hott ma immer dä Kappes gädoh,
die Wäiwa hänn frea ä Räiläifjä oh.

En Mannsläitsjacke war freha en Korres,
die Kerle honn unnesch der Nos hout en Schnorres,
om Späija war ä Häisjä fia et Fläsch drenn ze räije,
wenn en Hund säi Bän hefft, batt well ä da?- Säijä!

Wenn et beßje gerehnt hot, da horret gefisselt,
häi wird net geschüttelt, bäi us werd gerisselt,
häi sät ma och Freije fia alte Fraue,
en Lousat dä wird en dä Läiskoul gehaue.

Ä Framensch batt freach es , dat nennt ma häi Ooz.
un et Gendäl davon, datt es halt en Booz,
fia Zwiwwele do sät ma bäi us och alt Ellech,
en Memm es datt Dinge bo rous kimmt die Mellech.

Bäi us det ma net husten, bäi us det ma kotze,
no reichlech Bea, do kannste ferm fotze,
schnouse don die Wäiwa gea, mäßtens ganz hählech,
no äna Fäija es datt oft ziemlech nählech.

Bäim Rutlaf do bes de schunn ziemlech erkält,
bäi us wird gegauzt, un net bluß gebellt,
bäim siare laawe, do kimmst de ont foche,
met Schliwware kannst de mol flott ebbes koche.

Bäi us sät ma net schief, bäi us sät ma schäpp,
un wenn’s de ze foul bes, da kres dä die Flepp,
en Man met vill Schold, dä hot häi frem Riwwe,
dä Jounes hot ma Ustere ous der Kerch rous getriwwe.

Häi wird net probiert, bäi us werd gekoat,
un mette em Derfje do ho ma die Poat,
en Kneddel dat kann ä klä Mädche mol säi,
orra Keh hon se om Hennare gläich hafwäis dabäi.

Morjens stät ab un zo och mol Matte om Desch,
mir sa och net Sperling bäi us sät ma Mesch,
en Tüte dat es häi bäi us bluß en Tutt,
die Kanne hon mäßtens via dronn och en Zutt.

Bat grunzelesch es dat wäß jira hier,
nou sa ma datt Wort mol off Hudäitsch dofia,
häi werd net gegähnt, bäi us wird gegieft,
un bea ous der Roll fällt, dä wird häi gehieft.

Freha hon dech Morjens die Honne geweckt,
met der Säiboll do hot ma dat Präisel gescheppt
Ä kränkalesch Kend, dat es halt en Krutsch
fia ä liederlech Framensch do sät ma häi Flutsch.

En Koche met Quetsche dä schmackt jira Schness
em Backes do brouch ma die Schoss un die Kess
wels dä dech wäijä, dofia es die Woh
un wenn’s dä mech ärjas, da weren ech schroh.

Bäi us sät ma net Brunnen, bäi us sät ma Boa
bäa net richdesch vagorrat, dat es häi en Zoa
mia säi och net ängstlech, häi es ma Vergäisat
mia hon och kän Tasche, bäi us sät ma Räibat

Statt Eisbein do sät ma bäi us häi bluß Hääs
fia ällere Frae, do sät ma och Wääs
en Linkstotsch es äna met zwo linkse Hänn
un schläi säi zom Bäispill net ganz richte Wänn

Ma fängt bäi osa Kenna met Huhdäitsch schun oh,
dat es en Verlust fia os Dorf ohne Froh
bal hot ma en Measchdorf dat Wort ganz vageaß
bat Generatione fia sech hon beseaß.

et es meggalesch schieh

    


















     

zum Seitenanfang

   © Heimatverein Mörsdorf •  mailto:webmaster@heimatmuseum-moersdorf.de